پرورش ماهی و میگو؛ الزام راهبردی در تحقق امنیت غذایی کشور
نقشآفرینی نگار نصر در اجرای اسناد بالادستی
امنیت غذایی یکی از ارکان بنیادین امنیت ملی، استقلال اقتصادی و سلامت عمومی جامعه به شمار میرود. در شرایط فشارهای اقتصادی، تحریمهای هدفمند و اختلال در زنجیرههای تأمین جهانی، اتکا به ظرفیتهای داخلی تولید غذای سالم و پایدار به یک ضرورت راهبردی برای کشور تبدیل شده است.
در این چارچوب، پرورش ماهی و میگو بهعنوان یکی از کارآمدترین بخشهای تولید پروتئین، نقش تعیینکنندهای در تأمین امنیت غذایی کشور ایفا میکند. آبزیپروری با بهرهوری بالا، مصرف بهینه منابع، ارزش تغذیهای مطلوب و قابلیت توسعه در پهنههای جغرافیایی متنوع، ظرفیت قابلاتکایی برای کاهش وابستگی به واردات و افزایش تابآوری اقتصادی ایجاد میکند.
اسناد و قوانین بالادستی کشور، از اصول ۳، ۴۳ و ۴۴ قانون اساسی تا سیاستهای کلی نظام، برنامههای توسعه و سند چشمانداز ۲۰ ساله، بر حمایت از تولید داخلی، افزایش بهرهوری و استانداردسازی محصولات غذایی تأکید دارند. توسعه هدفمند پرورش ماهی و میگو مصداق عملی اجرای این سیاستها و تحقق استقلال غذایی کشور است.
از منظر پدافند غیرعامل نیز، تنوعبخشی به منابع تولید غذا و کاهش وابستگی به زنجیرههای خارجی اهمیت راهبردی دارد. آبزیپروری به دلیل پراکندگی جغرافیایی و امکان اجرا در مقیاسهای مختلف، توان تابآوری کشور را در برابر بحرانها، تحریمها و تهدیدات فراملی افزایش میدهد.
در این مسیر، شرکت بینالمللی نگار نصر بهعنوان یکی از حلقههای میانی تحقق سیاستهای کلان، نقش اتصال میان حاکمیت و فعالان مردمی را ایفا میکند. این شرکت با تمرکز بر مردمیسازی صنعت آبزیپروری، توسعه زنجیره ارزش، تسهیل تأمین مالی و توانمندسازی فناورانه، در راستای تحقق امنیت غذایی پایدار و تقویت اقتصاد دریا گام برمیدارد.
تحقق امنیت غذایی پایدار، نیازمند همافزایی سیاستگذاران، تولیدکنندگان و نهادهای پشتیبان است. توسعه پرورش ماهی و میگو، نهتنها یک انتخاب اقتصادی، بلکه یک الزام راهبردی برای استقلال ملی و امنیت کشور محسوب میشود.
بدون دیدگاه